Tłumaczenia przysięgłe

Tłumaczenie przysięgłe to potoczna nazwa tłumaczenia poświadczonego lub uwierzytelnionego.

Tłumaczenia przysięgłe mogą mieć formę ustną lub pisemną.

Cechy pisemnego tłumaczenia przysięgłego:

Musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego posiadającego ważne uprawnienia na dany język. Musi mieć formę „papierową”. Musi na wstępie określać język, z którego tłumaczony był dokument, a na końcu być opatrzone formułą uwierzytelniającą (poświadczającą), pieczęcią i podpisem tłumacza. Zwykle uwzględnia też zwięzły opis podstawowych cech dokumentu, pieczątki i podpisy.

Tłumaczenie przysięgłe nie może być wyłącznie zapisem elektronicznym w formie pliku. Nie wyklucza to oczywiście możliwości wysłania tłumaczenia przysięgłego mailem w formie skanu lub zdjęcia, niemniej jednak tłumaczenie najpierw musi być wydrukowane, podpisane i opatrzone pieczęcią. Sam tekst tłumaczenia w formie pliku word czy pdf nie jest tłumaczeniem przysięgłym.

Z zasady każda strona tłumaczenia przysięgłego powinna być ponumerowana, parafowana i opieczętowana, a cały dokument – trwale zszyty.

Na początku tłumaczenia musi być informacja z jakiego języka (jakich języków) tłumaczony jest dokument. Może się zdarzyć, że dokument sporządzony jest w dwóch językach, na których tłumaczenie dany tłumacz posiada uprawnienia – wówczas taka informacja musi się również pojawić. Ma to na przykład miejsce, gdy formularz sporządzony jest po rosyjsku, a wypełniony po ukraińsku (dokumenty z byłego ZSRR) lub, na przykład w kraju dwujęzycznym jak Kanada, jeden dokument wskanowano w inny. W nagłówku pojawi się więc informacja: „Tłumaczenie poświadczone z języka rosyjskiego i ukraińskiego” lub „Tłumaczenie uwierzytelnione z języka angielskiego i francuskiego”. Na końcu przekładu tłumacz umieszcza informację, w której podaje swoje imię i nazwisko oraz numer uprawnień, a także język /języki, na które uprawnienia posiada. Stwierdza również zgodność dokonanego przekładu z treścią przedstawionego mu dokumentu i określa jego status (np. „za zgodność z oryginałem / kopią / tekstem niesygnowanym itp.). Na końcu formuły podana jest miejscowość,, data oraz kolejny numer w repertorium, pod którym tłumacz zarejestrował swoje tłumaczenie.

Pisemne tłumaczenia przysięgłe mają charakter oficjalnych dokumentów, niejako zastępują dokument oryginalny sporządzony w języku obcym. Potrzebne są wszędzie tam, gdzie do podjęcia określonych czynności prawnych potrzebne jest przedstawienie ważnego dokumentu. Mówiąc najprościej – aby coś załatwić w urzędzie, sądzie, na uczelni lub innej instytucji, musimy przedstawić w niej dokument sporządzony w języku urzędowym tego państwa lub tłumaczenie przysięgłe dokumentu na ten język. Dotyczy to zarówno Polski, jak i większości innych krajów. W przypadku języków mniej rozpowszechnionych warto dowiedzieć się czy odpowiednia instytucja honoruje tłumaczenia przysięgłe na język angielski, francuski, niemiecki lub rosyjski. Tak jest, na przykład w Szwecji czy Norwegii, których urzędy, poza tłumaczeniami na szwedzki czy norweski, uznają również tłumaczenia przysięgłe w języku angielskim.

Ustne tłumaczenia przysięgłe są wymagane w przypadku czynności pociągających za sobą skutki prawne, których stroną jest osoba, która nie zna języka polskiego w dostatecznym stopniu. Przykładem może być składanie zeznań w sądzie, prokuraturze, na policji, czynności z udziałem notariusza, zawarcie małżeństwa lub składania innych oświadczeń woli.